© 2010-2015 Fundacja Humanites
Treść artykułu to wstęp teoretyczny do warsztatu przeprowadzonego w ramach
X Sympozjum Sekcji Naukowej Psychoterapii
VI Sympozjum Sekcji Terapii Rodzin Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
Jurata 22-24.04.2004 r.
Autor: Iwona Kozłowska – Piwowarczyk
(część teoretyczna przygotowana na warsztat przeprowadzony na konferencji 3 Sekcji PTP „Psychoterapia wobec nowych zjawisk społeczno-kulturowych” w dniach 22-24.10.2010 )
XX wiek był czasem dynamicznych zmian, także kulturowych. Zmieniło się w zasadniczy sposób funkcjonowanie rodziny. Jedną z istotnych konsekwencji zaistniałych zmian jest łatwość rozwiązywania rodziny. Wg danych Głównego Urzędu Statystycznego w roku 1990 zostało w Polsce zawartych 255,4 tys. małżeństw, a rozwiodło się 42,4 tys. par małżeńskich ( 16,6%), w roku 2008 zawarto 257,7 tys. małżeństw a rozwiązano 65,5 tys. (25,4%). (Klukowska K. i inni, 2010).
Zespół Pracownii „Pro-M” Instytutu Psychiatrii i Neurologii przez 3 lata prowadził badania, które objęły ponad 3 tysiące warszawskich gimnazjalistów uczęszczających do szkół publicznych i niepublicznych. Z badań okazało się, że z każdym rokiem nauki, coraz mniej uczniów lubiło szkołę oraz swoich nauczycieli.