To ja tak krótko opowiem Wam historię mojej cioci, która była alkoholiczką od zawsze, a historia będzie z punktu widzenia dziecka. Była (bo niestety zginęła bardzo tragicznie przez alkohol) żoną brata mojego taty i matką moich kuzynów, z którymi się wychowywałam. Jako małe dziecko sporo czasu spędzałam z moimi kuzynami i prawie codziennie mogłam widzieć różne dziwne sytuacje.
Ciotka miała różne okresy, czasami nie piła kilka lat, a później przez rok nie było jej. Jak nie piła była wzorową matką i żoną. Gotowała obiady, robiła zakupy, woziła dzieci do szkoły i nagle z dnia na dzień znikała. Jako dziecko nie wiedziała o co chodzi, ale cała rodzina wiedziała, że poszła w cug. Przez wiele lat podejmowane były różne próby leczenia, terapie itp. Oczywiście przez swój nałóg straciła bardzo dobrą pracę, a ponieważ wujek nie dawał jej pieniędzy zaczęła sprzedawać co popadnie. W efekcie moi kuzyni nie mają pamiątek ze chrztu czy komunii, bo całe złoto sprzedała.
Teraz patrząc na wszystko z perspektywy wiem, że życie z nią było bardzo trudne, dla wszystkich, a szczególnie dla dzieciaków, które czasami przez kilka lat nie miały kontaktu z matką i w okresie kiedy była im najbardziej potrzebna po prostu jej nie było.
Czy rozwieść się z taką osobą, czy dalej z nią żyć i starać się jej pomóc? Są różni ludzie i różne sytuacje. Nie ma jednoznacznych odpowiedzi. Wiem jednak, że zawsze trzeba próbować, bo każdy zasługuje na drugą szansę.
Dodam jeszcze tylko, że znam również przypadki uzależnień, z których ludzie wychodzili i mają się bardzo dobrze 🙂
.